Στιγμιαίος.

Όταν ήμουν μικρός μου άρεσαν τα Χριστούγεννα, τώρα που μεγάλωσα, δουλεύω, τα βλέπω ως ταλαιπωρία, "Η γιορτή της αγοράς". Ίσως φταίει που σταμάτησα τα κάλαντα-ίσως πρέπει να αναθεωρήσω, ίσως πρέπει την καρδιά μου στα σκυλιά να ρίξω. Αλλά ίσως, πρέπει να πάω για κάλαντα-γιατί φέτος δώρα που δεν δίνονται, είναι δώρα άφαντα.

Υγεία, ευτυχία και θεία ευχαριστία

Τα δύο από καρδιά,

το τρίτο υποκρισία.

Κυριακή γιορτή και Σχόλη

"Σε γη που υπάρχει σκοτάδι
Σε γεύομαι μονάχα βράδυ

Τ'αστέρια πεθαίνουν,
οι νύχτες μακραίνουν

Σε δίχτυα που μοίρες υφαίνουν
Τα στήνουν, με περιμένουν

Οι γεύσεις πληθαίνουν,
στα όνειρα μένουν."